Σήματα και χρώματα: η γέννηση και η
ιστορία τους
Π.Α.Ο.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
Μέσα από τις φωτιές και τους καπνούς, τη θλίψη και τα απομεινάρια του
Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, γεννήθηκε η… ωδή στην ελπίδα. Αυτή χαρακτηρίζεται
περίτρανα στα σύμβολα του Παναθηναϊκού. Πράσινο: χρώμα της ελπίδας, της προσμονής,
των ονείρων, της άνοιξης των ανθρώπων, του χαμόγελου και της αισιοδοξίας. Αλλά
και το λευκό: χρώμα της διαύγειας, της καθαρότητας, της ηθικής και της τιμιότητας.
Και το τριφύλλι: έκφραση κατ’ εξοχήν του πράσινου της φύσης, της δροσιάς και
του οξυγόνου. Οράματα και ιδανικά των ιδρυτών της «πράσινης δυναστείας», Γιώργου
Καλαφάτη και Μιχάλη Παπάζογλου, σε μια λαβωμένη από τον πόλεμο Αθήνα, με χαμηλούς
τόνους, υψηλό μορφωτικό επίπεδο και με απώτερο στόχο το κίνητρο της ελπίδας με
τη διάδοση της ποδοσφαιρικής παιδείας και της κουλτούρας στη νεολαία. Μια νότα
αισιοδοξίας, για μια καλύτερη ζωή, μέσα από τη δυναμική και την ποιότητα του
αθλητισμού.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Τα χρώματα και το έμβλημά του συμβολίζουν διάχυτα τη φλόγα της
αυτοδημιουργίας και της κοινωνικής προσφοράς. Ο Ολυμπιακός του μεγάλου λιμανιού,
της εργατιάς, του κάρβουνου, του καπνού, της λάντζας και των μηχανουργείων, ο Ολυμπιακός
του ρεμπέτικου, της φτωχολογιάς και του ζεϊμπέκικου. Γεννήθηκε για να εκφράσει
την αθλητική ισχύ, την ευγενική άμιλλα, το ήθος, τη ρώμη και το κάλλος, όπως
ακριβώς τα οραματίστηκαν ο Νίκος Καμπέρος και οι Ανδριανοπουλαίοι και τα αποτύπωσαν στην πλέον
χαρακτηριστική μορφή ενός ολυμπιονίκη. Τη δαφνηφόρο κεφαλή αθλητή, που εκφράζει
το ολυμπιακό πνεύμα και το αθλητικό ιδεώδες. Οι ιδρυτές του θρύλου φαντάστηκαν
τον Ολυμπιακό τους κόκκινο, με το χρώμα της φωτιάς και της γενναιότητας. Αλλά
και με άσπρο, χρώμα της αγνότητας και της ηθικής, χρώμα των περιστεριών και των
γλάρων. Κόκκινο-άσπρο, κάθετες ρίγες, σήμα κατατεθέν.
Α.Ε.Κ.
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Όλο το μεγαλείο, η δόξα και η περηφάνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας, το
βουβό και αδιάκοπο οδοιπορικό της ξεριζωμένης και βασανισμένης προσφυγιάς
ενσαρκώνονται και αποτυπώνονται νοερά στο έμβλημα και τα χρώματά της. Εκδηλώνουν
διάπλατα και επιβλητικά το όραμα και τη θέληση, τη δύναμη και την πίστη, τη
φλόγα και τον πόθο να σταθεί όρθια, να ζήσει, να στεριώσει. Να πετάξει
κυνηγημένη, ξυπόλητη και πεινασμένη από τη Θεοφρούρητη
Πόλη, την Κωνσταντινούπολη, στη Νέα Φιλαδέλφεια, γαντζωμένη στα φτερά του Άγιου
Πουλιού, του Δικέφαλου Αετού. Με το ένα κεφάλι του να κοιτάζει δεξιά και το άλλο
αριστερά, συμβολίζοντας την εξουσία του Βυζαντίου σε Ανατολή και Δύση, με το ξίφος
και τη Γη στα πόδια του. Έτσι τον ονειρεύτηκαν ο Κωνστ.
Σπανούδης και οι Μικρασιάτες
φίλοι του, όταν αποφάσισαν να σπείρουν τον καρπό της «ένωσης» των Κωνσταντινουπολιτών,
στις θύμησες των αλησμόνητων πατρίδων.
ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ
ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Από την πλατεία Κυριακού της Αθήνας προήλθαν η μεγάλη λάμψη και οι
σημερινές διαστάσεις του μικρού τότε αστεριού που τρεμόσβηνε στο Περιστέρι και
αποτελεί σύμβολο του Ατρόμητου. Το 1933 ο Μικρασιάτης γιατρός Ιωσήφ Τσουρτσόγλου
μετέφερε το σύλλογό του, τον Ατρόμητο Αθηνών, στο Περιστέρι, όπου συγχωνεύθηκε
με τον ανεξάρτητο Αστέρα Περιστερίου. Ο νέος σύλλογος, για ιστορικούς και δεοντολογικούς
λόγους, δεν ήταν δυνατόν να διαγράψει το παρελθόν του και να κόψει τις ρίζες
του. Συμφωνήθηκε, λοιπόν, να διατηρηθεί το όνομα του Ατρόμητου, ο Αστέρας να
γίνει το έμβλημα του σωματείου, αλλά και τα χρώματά του, το άσπρο και το μπλε,
χρώματα της νέας ομάδας του Περιστερίου, με πρώτο πρόεδρό της τον αδελφό του γιατρού,
Ανδρέα Τσουρτσόγλου.
ΠΑΟΚ
ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΩΝ
Μαζί με τον ήλιο, πάνω από το Χορτιάτη, στον ουρανό της όμορφης
Θεσσαλονίκης, εμφανίστηκε το άγιο πουλί, που σκέπασε με τα ατσάλινα φτερά του
την «κόρη του Θερμαϊκού» και ζέστανε με τα πούπουλά του τις ψυχές και τα σώματα
των κατατρεγμένων, αλλά γενναίων προσφύγων. Το όραμα του Κωνσταντινουπολίτη
Χρήστου Τριανταφύλλου και άλλων συνιδρυτών του ιστορικού συλλόγου ήταν μια
χειροπιαστή πραγματικότητα. Οι Πολίτες της Θεσσαλονίκης τρία χρόνια μετά την
ίδρυση της ΑΕΚ στην Αθήνα, το 1927, κάνουν το δικό
τους σύλλογο με σύμβολο το δικέφαλο αετό, αλλά χωρίς κορόνα στα κεφάλια, χωρίς
τα δύο βέλη ανάμεσα στους ώμους του. Χωρίς να έχει ανοιγμένα τα φτερά του, μέσα
σε άσπρο φόντο, αλλά όρθιο και καμαρωτό, επειδή, κατά μία εκδοχή, αυτό ήταν το
πρώτο σύμβολο του βυζαντινού κράτους και του Πατριαρχείου της
Κωνσταντινούπολης.
ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ
ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΜΥΡΝΗΣ
Δέκα χρόνια πριν την αυγή του 20ού αιώνα γεννήθηκε ο Πανιώνιος
στη Σμύρνη της Ιωνίας. Από την ακτινοβολία της πολιτιστικής και αθλητικής Μικρασίας και από τους ήχους των αυλών των «Πανιώνιων»
αγώνων της αρχαίας Πριήνης, στους μπαξέδες και τους
ταρσανάδες της χιλιοτραγουδισμένης Σμύρνης.
Φιλοτεχνήθηκε με το άλικο χρώμα της καρδιάς, το κόκκινο, και την απεραντοσύνη
του χρώματος της μεγάλης πατρίδας, το μπλε. Χρώματα που συμβολίζουν τη μεγάλη
ιδέα ενός μεγάλου ηγέτη προέδρου, του Δημητρού Δάλλα,
χρώματα που ενσαρκώνουν τα μεγάλα όνειρα πολλών επιφανών Σμυρνιών, πνευματικών
ανθρώπων και εθνικών αγωνιστών, που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη νεότητα. Αποτύπωσαν
στο κόκκινο και το μπλε τα όνειρά τους για την Ελλάδα του πολιτισμού και του
αθλητισμού.
Σταυρονίκος Παληός,
Νίκος Αϊδόνης A2 (2007-2008)